HARMALAH BIN YAHYA BIN ABDULLAH AL-TAJIBI ABU HAFS AL-MISRI (166H-244H)
حَرْمَلَةُ
بْنُ يَحْيَى بن عبدالله التجيبي ابو حفص المصري
Ulama mesir ini adalah murid Imam Syafie. Dia antara
ulama mazhab syafie yang menjadi rujukan dalam fatwa-fatwa syafie QAUL JADID.
Dia salah seorang ulama Mazhab Syafie yang digelar
sebagai ASHAB AL-WUJUH dalam mazhab Syafie (Ulama yang melakukan penelitian
terhadap fatwa-fatwa ulama dalam sesuatu Mazhab, lalu membandingkan fatwa-fatwa
tersebut dengan kaedah usul fiqh dan kaedah pendalilan dari al-Quran dan hadis)
Walaupun dia mahir dan pakar dalam mazhab syafie,
tetapi Imam al-nawawi anggap bahawa dia tidak dapat menandingi kemahiran
al-Imam al-Muzani atau nama penuhnya Ismail bin Yahya bin ismail al-Misri
(175H-264H) terhadap fatwa mazhab syafie.
Antara kitab karya beliau adalah MUKHTASAR HARMALAH
dan AL-MABSUT.
Dalam periwayatan hadis, ramai ulama mengiktiraf
kehebatannya. Abu Ahmad bin Adi al-Jurjani menyatakan bahawa dia tidak jumpa
satu pun hadis yang Harmalah riwayatkan itu boleh dianggap sebagai doif.
Dia diakui ramai ulama bahawa amat mahir hadis yang
dia ambil dari Ibn Wahab, seperti Abu Ja’far al-Uqaili, Ibn Ma’in dan Abu Sa’id
bin Yunus al-Misri. Dia dianggap Soduq oleh Ibn Hajar al-Asqalani.
Namun begitu, terdapat juga Kritikan terhadap beliau seperti Abu Hatim al-Razi
kata, hadisnya boleh ditulis, tetapi tidak boleh dibuat hujah. Abdullah bin
Muhammad al-Farhazani pula anggap dia doif.
Dia juga guru kepada Ibn
Majah serta Rijal al-Nasaie. Nama dia tidak ada dalam sahih
al-Bukhari dan Sunan Abi Daud.
No comments:
Post a Comment